کد مطلب:109042 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
[صفحه 153] خطبه الشوكه و برخاست به سوی او مردی از اصحاب او پس گفت منع كردی ما را از حكومت (حكمین) پس از آن امر كردی ما را به آن پس نفهمیدیم كدام از این دو امر راست تر است پس بزد علیه السلام یكی از دو دست خود را بر دیگری پس از آن فرمود این پاداش كسی است رها كرد بیعت را (یعنی اول آنها به بیعت خود عمل نكردند و نهی كردن حضرت را از قبول حكمین قبول نكردند و پس از اجبار به قبول كردن گفتند باید جنگ كنیم) آگاه باشید به خدا سوگند اگر من وقتی كه امر كردم شما را به آنچه امر كردم شما را به آن وادار كرده بودم شما را بر ناخوش دارنده ای كه قرار میداد خداوند در آن خیر را پس اگر استقامت می كردید راهنمائی می كردم شما را و اگر كج می شدید راست می كردم شما را و اگر امتناع می كردید درمی یافتم شما را هرآینه می شد محكمتر ولیكن با یاری كه و پناهندگی كه می خواهم مداوا كنم با شما و شما درد من هستید مانند بیرون آورنده خار (از بدن) با خار دیگر و او می داند كه میل خار با خار است پروردگارا به تحقیق دلتنگ شدند طبیبان این درد سخت و ناتوان شدند كشندگان آب به ریسمانهای چاه كجایند آن گروه كه خوانده شدند به سوی اسلام و پذیرفتند آن را و خواندند قرآن را و استوار ساختند آن را و برانگیخته شدند به سوی جهاد و شیفته شدند مانند شیفته شدن شترهای شیرده به اولادشان و ربودند شمشیرها را از غلافهایشان و گرفتند اطراف زمین را دسته به دسته و صف به صف بعضی هلاك شد و بعضی نجات یافت مژده داده نمی شدند به زنده ها (هرگاه به آنها می گفتند فلان زنده ماند شاد نمی شدند زیرا بهترین حیات نزد آنها كشته شدن در راه خدا بود و همچنین جمله بعدی) و تسلیت داده نمی شدند از طرف مردگان تباه چشمان بودند از گریه شكم لاغران بودند از روزه خشك لبان بودند از دعا زرد رنگان بودند از بیداری بر صورت آنها بود غبار فروتنی كنندگان آنان برادران من بودن كه رفتند و سزاوار است برای ما كه تشنه شویم به سوی آنان و بگزیم دستها را بر جدائی آنها به راستی شیطان آسان می گرداند به شما راههای خود را و می خواهد بگشاید دین شما را گره از پی گره و بدهد شما را عوض گردآمدن جدائی را و به سبب جدائی فتنه را پس رو بگردانید از وسوسه های او و افسونهای او و بپذیرید نصیحت را از كسی كه ارمغان داد آن را به شما و ببندید آنها را بر نفسهای خودتان
صفحه 153.